Q&A met H. (deel 2)

  1. Met wie woon je?

Soms bij mama, en soms bij papa

2. Op welke school zit je?

De basisschool

3. Wat zijn je hobby’s?

Boekjes lezen, een spelletje spelen, knuffelen, kietelen en op de trampoline springen

4. Heb je huisdieren?

Nee                                                                                                                       

5. Hoe ziet jouw lievelingsdag eruit?

Dan ga ik een feestje vieren, of kerstmis. Dan ga ik niet naar school en de hele dag met Yara spelen

6. Wat is het mooiste verhaal dat je pas hebt gehoord?

Frozen

7. Wie zou je een dag willen zijn?

Yara

8. Als je veel geld had, wat zou je dan doen?

Heel veel mooie dingen kopen, nog meer My Little Ponies

9. Wat vind je echt niet leuk?

Om me te vervelen

10. Wat wil je later worden?

Zanger én schrijver. En ik zou het wil willen, maar het kan niet: een flamingo

11. Waar wil je het liefst naar toe op vakantie?

Naar Mexico, want dan kan ik op een dag Krikkie (schildpad) weer zien

12. Wie is de liefste persoon op aarde?

Ik kan niet kiezen, ik vind iedereen aardig. Maar dan maar Yara. En Linne.

Blogje van H. (5) – Kroona

20200318_130714Er is dus kroona. Dan moet je in je elleboog hoesten, want als je dan een high five geeft, dan krijg je dat spul op je hand. En dan word je ziek. Mensen kunnen ook ontploffen. Echt! Maar je mag dus nu ook geen high five meer geven. Ik mag zelfs niet meer naar school. En niet naar zwemles. En ik mag ook niet meer afspreken met andere kinderen.

Soms mag ik nog wel even naar het park met mama. Maar als het druk is, moeten we weer naar huis. En in de straat mag ik ook niet meer zoveel spelen. En ik mag ook niet meer mee naar de winkel om boodschappen te doen. Dat vind ik dan wel weer cool. Want dan mag ik dus alleen thuis blijven. Ik ben al 5, dus dat kan best. Ik wil dan eigenlijk gewoon lekker chillen op de bank en een filmpje kijken, maar ze is altijd heel snel weer terug. Jammer is dat.

Kroona is niet leuk. Want ik mag ook niet naar oma, en ook niet naar opa. En ook niet met de trein. Ik mag gelukkig wel in de tuin spelen. Mama had een hindernisbaan gemaakt. Oh, en ik mocht mee naar de yogales. Op de computer. Ging ik lekker op mijn mama’s rug liggen toen zij in een driehoek ging staan. Mama zei dat ze dat niet kon tillen. Haha. Ik kan al op één been staan en dan tel ik in mijn hoofd tot 10, en dan val ik om.

We hebben muzelie gemaakt, en die eten we elke ochtend in de yoghurt. Ik heb ook al scones gebakken en sushi gegeten. Mama is de beste eter (kok, red.) van de wereld.

Ik vind kroona stom. Ik wil weer spelen met mijn vriendinnen, en weer naar school, en weer naar oma. Ik hoop dat kroona snel weer weg is.

Doei.

Q&A met H. (deel 1)

DSC_3317-01

1. Wanneer zou jij onzichtbaar willen zijn?

Als jullie boos op me zijn

2. Wanneer voel jij je vrij?

Als ik niet naar school hoef

3. Waar kun jij van genieten?

Van een zonnetje

4. Wat kun jij snel?

Opruimen

5. Waar ben jij goed in?

Van de hoge glijbaan gaan

6. Wat vind jij mooi aan jezelf?

Mijn haar

7. Wat wil jij aan jezelf veranderen?

Ik wil Elsa worden

8. Ga jij wel eens op reis?

Ja! Naar Mexico en Guatemala

9. Wanneer voel jij je heel sterk?

Als ik broccoli heb gegeten

10. Wat onthoud jij allemaal?

Alles

Blogje van H. (4) – Kleuterproblemen

DSC_1329-01Ik wil via deze weg even vertellen dat het dus echt best wel zwaar is om een kleuter te zijn. Iedereen denkt altijd maar dat het leuk is enzo, naar school gaan en met andere kinderen spelen. Maar wij hebben best wel een zwaar leven. Ik zal hieronder wat dingen noemen waar wij kleuters zoal tegen aan lopen. I’ve got 99 problems and the parents are one. Ouders, letten jullie even op?

 

  • Ouders begrijpen je dus nooit. Echt nooit. Zelfs de meest logische dingen snappen ze niet. Zo vroeg mijn moeder laatst wat ik op mijn twee boterhammen wilde. Pindakaas en jam, zei ik. Echt, hoe simpel kan het zijn? Gaat ze dus pindakaas en jam óp elkaar smeren. Dat ik dat dus die zes keer daarvoor zo wilde, betekent dus niet dat dat de zevende keer ook zo is. Ik wilde nu gewoon één boterham met jam en eentje met pindakaas. Mijn moeder vond dat ik me niet zo moest aanstellen. Dat bedoel ik dus. Vet irritant.
  • Je moet dus iedere avond je tanden poetsen. Ie-de-re avond! “Mond open”, zeggen ze dan. En: “Nu de tanden op elkaar.” Wat willen ze nou? Wees eens duidelijk! Verder vind ik het dus dikke onzin, dat tandenpoetsen, want de tandarts zei laatst dat alles er goed uit zag.
  • Ken je dat? Dat je gewoon een koekje wil eten, maar dat je ouders je in plaats daarvan spinazie gaan geven? En dan ook nog met een stalen smoel beweren dat je daar sterk van wordt. Toen ik een baby was, trapte ik daar misschien nog wel in, maar inmiddels weet ik wel beter. Mijn ouders niet, die denken dat ik dom ben ofzo.
  • Je ouders denken dat je geen eigen mening hebt. Dan krijg je dus situaties waarin zij vinden dat het buiten koud is, terwijl jij gewoon in je onderbroek naar buiten wil rennen. Dan zijn ze geneigd een discussie aan te gaan, maar ze snappen niet dat wij, kleuters, onze mening met ons leven zullen verdedigen. Maar echt, ouders zijn doorgaans niet voor rede vatbaar. Ook niet als jij er goede en steekhoudende argumenten op nahoudt.
  • Kleding. Echt. Elke ochtend maken ze er weer een gedoe van. “Kijk nou, deze spijkerbroek staat superleuk”, en meer van dat soort leugens. Terwijl jij gewoon voor de vijfde dag op rij die jurk aan wil. Maar ja, zie het vorige punt.
  • Als je een zusje wil, dan zeggen je ouders dat je die niet krijgt. En toen ik dan water bij de wijn deed en zei dat ik desnoods ook een broertje zou overwegen, vonden ze dat nog steeds geen goed idee. Snap jij dat nou?
  • Als je op vakantie wil, naar Afrika ofzo, dan gaan ze ineens heel moeilijk doen. Beginnen ze over geld enzo. Hoezo? Wat is nou precies het probleem? We kunnen toch gewoon gaan? Best irritant.
  • Dat je moeder soms zegt dat ze nu even “mijn muziek” wil luisteren. En dat ze dan dus gewoon Maya de Bij of een andere toffe carnavalskraker uitzet, zonder verder te overleggen. “Ik word er een beetje gek van”, zegt ze dan. Ja, en dat word ik van die zware, brommende mannenstemmen die zij dan vervolgens opzet!
  • “Heb je wel doorgetrokken?” Echt. Zo onwijs irritant. Moet je weer helemaal terug naar de wc.

Heb jij nog andere problemen?

Blogje van H. (3) – Sinterklaas

DSC_9855-01Het is dus Sinterklaas. Hij kwam zaterdag met de boot aan. Mijn mama vet zenuwachtig. “Oh jee, de boot gaat naar Engeland.” Oehoee… Snapt ze nou nog steeds niet dat het altijd goed komt? Ik heb haar maar even gerustgesteld. Toen ik ’s avonds naar bed ging, mocht ik mijn schoen zetten. Superleuk! Ik heb een brief geschreven, en een tekening gemaakt van Sinterklaas. Mama dacht dat het een pissebed was. Ik heb ook nog een wortel in mijn schoen gedaan. Waarom weet ik niet, maar papa zei dat dat leuk was. En toen moest ik dus liedjes zingen. Maar dat viel nog niet mee.

Vorig jaar heb ik dus helemaal niks meegekregen van dit hele feestgebeuren, want toen waren we op vakantie. Maar toen kende ik dus wel alle liedjes uit mijn hoofd, die heb ik toen op Kaapverdië de hele dag lopen zingen. Lachen. Ik dacht toen trouwens dat Sinterklaas een kabouter was, haha.

Maar nu ben ik dan weliswaar al bijna 4 jaar, maar die liedjes zijn toch behoorlijk weggezakt. Ik zing tegenwoordig liever zelfgeschreven liedjes. Maar goed, dat kan nu blijkbaar ineens niet meer. Dus even oefenen,maar daarna stond ie op repeat hoor. Zie ginds komt de stoomboot… Jaja, toen ik ‘m eenmaal doorhad, heb ik dat lied dus twee uur achter elkaar lopen zingen. Haha, mama zei dat ik wel kon ophouden.

Mooi niet dus.

Ik dacht dat ik misschien wel een letter van chocola zou krijgen, want dat had ik op de televisie gezien. Maar toen ik wakker werd, was er een mooi cadeau dat niet eens in mijn schoen paste. Het waren doktersspullen, want Sint weet dat ik later dokter wil worden. En een schaap. En Elsa. Ik wil alles wel worden, behalve een tijger en een monster.

Ik was er vet blij mee, en later wilde ik mijn schoenen aandoen, en toen zaten er ook nog pepernoten in. Ongelogen.

Sint was alleen wel vergeten het cadeau in Sinterklaaspapier te doen, maar het roze My Little Pony papier vond ik ook mooi. Kwam me trouwens wel bekend voor.

Ik vind het dus superleuk allemaal. Ik hoop nog wel dat ik een roze Elsa-telefoon krijg. De blauwe Elsa heet eigenlijk Frozen.

Oh, en ik denk dat Sinterklaas honger had, want hij had mijn wortel opgegeten.

Blogje van H. (2) – Thailand

img_2959Jaaa! Daar ben ik weer! Bruingekleurd terug uit Thailand! Wat een tof land!

Mijn ouders, met name mijn moeder, waren nogal zenuwachtig om 11 uur lang met mij in een vliegtuig te moeten zitten. Zou ik ook zijn. Na 24 seconden ben ik meestal wel weer klaar met op schoot zitten, dus dit kon wel eens leuk gaan worden. Maar ik had ineens een eigen stoel, en toen ze een matje voor me neerlegden, kon ik de verleiding niet weerstaan; ik heb zeven uur geslapen. Heerlijk. Toch wel.

In Bangkok kwam mijn droom direct uit: ik mocht zonder kinderzitje, zelfs zonder gordel, in de taxi. Wauw! Fantastisch! Kon ik mooi springen op de achterbank. Haha, mijn ouders vet zenuwachtig dat ik door de voorruit zou vliegen. Echt cool die taxi. Net als de tuktuks, de brommers, de auto’s, de bussen en de vrachtwagens. En de treinen en de vliegtuigen. Verder ben ik niet geobsedeerd door gemotoriseerd verkeer.

En dan die Thai. Sjongejonge, die werden helemaal gek zodra ze mij zagen. Wilden ze me ineens allemaal aanraken, in mijn arm knijpen en aan mijn blonde haren zitten enzo. Aangezien ik nogal van aandacht houd, vond ik het allemaal wel best. Behalve als ze me ongevraagd gingen optillen om aan hun familieleden te laten zien. Moest ik ook nog op de foto en een vredesteken maken. Ik bedoel, ik ken die mensen niet eens. Maar ik heb ze leren boksen en high fiven. En op commando zwaaide ik even naar ze. Vonden ze leuk.

In het begin hing ik een beetje hulpeloos in zo’n draagzak op de rug omdat mijn ouders bang waren dat ik voor een tuktuk zou springen. Alsof ik nu al levensmoe ben; ik ben nog niet eens twee! Dus die draagzak heb ik na een poosje geweigerd. Kon ik mooi zelf die tempels met al die gave Boepa-beelden (“Buddha”, zeiden papa en mama dan) bekijken.

Het was een toffe vakantie. Ik heb papa en mama flink uitgeput, maar volgens mij vonden zij het ook wel leuk. Mijn persoonlijke hoogtepunten waren de nachttrein (mama klaagde dat ik het hele bed bezet hield waardoor zij de hele nacht wakker moest blijven), de panda in de dierentuin waar ik met papa naar toe ben geweest, emmers water over mezelf gooien terwijl er een olifant naast me stond, de geel-blauwe vrachtwagen op het strand (totdat mijn ouders die ineens gingen weggeven aan een of ander Zweeds joch. Alsof die vrachtwagen niet mee kan in het vliegtuig!) en de vrouwen die er toch een beetje als mannen uitzagen, en de tuktuks. Had ik al verteld dat ze tuktuks hebben in Thailand?

Blogje van H.

DSC_3520Hoi! Ik ben dus Hannah. Ja, mijn moeder zit een beetje interessant te doen de hele tijd, door steeds alleen mijn eerste letter te gebruiken, maar ik heet dus gewoon Hannah. Ik ben nu één jaar en bijna acht maanden oud. Ik ben onwijs cool, sterk en grappig. Vind ik voornamelijk zelf. Mijn ouders zijn ook best oké, al hebben ze vaak geen idee waar ze mee bezig zijn. Ze doen in elk geval hun best.

Ik ben, net als alle andere baby’s op de wereld gezet met een voorgeprogrammeerde opdracht om mijn ouders uit te dagen, te treiteren en ze het bloed onder de nagels vandaan te halen. Soms lukt me dat prima. Dan stort ik dramatisch ter aarde om onbedaarlijk te gaan krijsen, alsof de wereld vergaat. Papa gaat dan vaak gewoon even wat anders doen, waardoor het effect een beetje weg is. Dan lig ik daar toch een beetje voor lul. Maar mama haat het. Haha! Die vindt dat echt bloedirritant.

Maar echt, ze zijn echt wel cool. ’s Ochtends maakt papa mij meestal wakker, behalve als ik naar het kinderdagverblijf ga. Dan komt mama als eerste mijn kamer in. Meestal ben ik allang wakker, en wil ik eigenlijk gewoon met mijn ezel en giraffe door het raam naar de bomen en de vogels kijken, maar zij moeten me dan zonodig op het aankleedkussen leggen. Serieus, ik háát het aankleedkussen. Het enige leuke is dat ik mama aan het stressen kan krijgen als ze al een beetje laat is voor haar werk. Vooral als ik dan mijn luier gigantisch heb ondergepoept. Beetje krijsen erbij. Lachen!

Mijn mama is een topkok, dat moet gezegd. En toegegeven, daar heb ik het maar mooi mee getroffen, want ik heb serieus altijd honger. Mama staat elke dag in de keuken een nieuwe maaltijd te bereiden. Dan ga ik haar wel altijd nog even op stang jagen, gewoon, omdat dat mijn taak is, te zorgen dat ze de zenuwen van me krijgt. Vindt ze niet leuk. Maar ik ga gewoon net zo lang door tot ze een filmpje van Nijntje aanzet. Haha, echt, ik krijg het altijd voor elkaar. Ongelogen.

Maar dat eten, mjammie. Ja, soms krijg ik iets ranzigs in mijn mond. Pitapinatie bijvoorbeeld (mama noemt het “spinazie”), of spruiten. Die vind ik echt niet te hachelen. Dan gaan ze er wel eens een bakje yoghurt bij pakken. Gaan ze die groenten erin dippen, en dan denken ze blijkbaar dat ik dat niet doorheb. En sommige dingen zijn eigenlijk superlekker.  Meloen bijvoorbeeld, maar dat is niet goed voor mijn imago, dus dat spuug ik gewoon uit. Zeg ik dat het heet is. Moet je hun gezichten eens zien, hilarisch!

Maar de volgende keer meer. Ik moet nog even mijn tekening op de bank af maken. Verrassing voor papa!