Ik wil via deze weg even vertellen dat het dus echt best wel zwaar is om een kleuter te zijn. Iedereen denkt altijd maar dat het leuk is enzo, naar school gaan en met andere kinderen spelen. Maar wij hebben best wel een zwaar leven. Ik zal hieronder wat dingen noemen waar wij kleuters zoal tegen aan lopen. I’ve got 99 problems and the parents are one. Ouders, letten jullie even op?

• Ouders begrijpen je dus nooit. Echt nooit. Zelfs de meest logische dingen snappen ze niet. Zo vroeg mijn moeder laatst wat ik op mijn twee boterhammen wilde. Pindakaas en jam, zei ik. Echt, hoe simpel kan het zijn? Gaat ze dus pindakaas en jam óp elkaar smeren. Dat ik dat dus die zes keer daarvoor zo wilde, betekent dus niet dat dat de zevende keer ook zo is. Ik wilde nu gewoon één boterham met jam en eentje met pindakaas. Mijn moeder vond dat ik me niet zo moest aanstellen. Dat bedoel ik dus. Vet irritant.
• Je moet dus iedere avond je tanden poetsen. Ie-de-re avond! “Mond open”, zeggen ze dan. En: “Nu de tanden op elkaar.” Wat willen ze nou? Wees eens duidelijk! Verder vind ik het dus dikke onzin, dat tandenpoetsen, want de tandarts zei laatst dat alles er goed uit zag.
• Ken je dat? Dat je gewoon een koekje wil eten, maar dat je ouders je in plaats daarvan spinazie gaan geven? En dan ook nog met een stalen smoel beweren dat je daar sterk van wordt. Toen ik een baby was, trapte ik daar misschien nog wel in, maar inmiddels weet ik wel beter. Mijn ouders niet, die denken dat ik dom ben ofzo.
• Je ouders denken dat je geen eigen mening hebt. Dan krijg je dus situaties waarin zij vinden dat het buiten koud is, terwijl jij gewoon in je onderbroek naar buiten wil rennen. Dan zijn ze geneigd een discussie aan te gaan, maar ze snappen niet dat wij, kleuters, onze mening met ons leven zullen verdedigen. Maar echt, ouders zijn doorgaans niet voor rede vatbaar. Ook niet als jij er goede en steekhoudende argumenten op nahoudt.
• Kleding. Echt. Elke ochtend maken ze er weer een gedoe van. “Kijk nou, deze spijkerbroek staat superleuk”, en meer van dat soort leugens. Terwijl jij gewoon voor de vijfde dag op rij die jurk aan wil. Maar ja, zie het vorige punt.
• Als je een zusje wil, dan zeggen je ouders dat je die niet krijgt. En toen ik dan water bij de wijn deed en zei dat ik desnoods ook een broertje zou overwegen, vonden ze dat nog steeds geen goed idee. Snap jij dat nou?
• Als je op vakantie wil, naar Afrika ofzo, dan gaan ze ineens heel moeilijk doen. Beginnen ze over geld enzo. Hoezo? Wat is nou precies het probleem? We kunnen toch gewoon gaan? Best irritant.
• Dat je moeder soms zegt dat ze nu even “mijn muziek” wil luisteren. En dat ze dan dus gewoon Maya de Bij of een andere toffe carnavalskraker uitzet, zonder verder te overleggen. “Ik word er een beetje gek van”, zegt ze dan. Ja, en dat word ik van die zware, brommende mannenstemmen die zij dan vervolgens opzet!
• “Heb je wel doorgetrokken?” Echt. Zo onwijs irritant. Moet je weer helemaal terug naar de wc.

Heb jij nog andere problemen?