Er is dus kroona. Dan moet je in je elleboog hoesten, want als je dan een high five geeft, dan krijg je dat spul op je hand. En dan word je ziek. Mensen kunnen ook ontploffen. Echt! Maar je mag dus nu ook geen high five meer geven. Ik mag zelfs niet meer naar school. En niet naar zwemles. En ik mag ook niet meer afspreken met andere kinderen.

Soms mag ik nog wel even naar het park met mama. Maar als het druk is, moeten we weer naar huis. En in de straat mag ik ook niet meer zoveel spelen. En ik mag ook niet meer mee naar de winkel om boodschappen te doen. Dat vind ik dan wel weer cool. Want dan mag ik dus alleen thuis blijven. Ik ben al 5, dus dat kan best. Ik wil dan eigenlijk gewoon lekker chillen op de bank en een filmpje kijken, maar ze is altijd heel snel weer terug. Jammer is dat.

Kroona is niet leuk. Want ik mag ook niet naar oma, en ook niet naar opa. En ook niet met de trein. Ik mag gelukkig wel in de tuin spelen. Mama had een hindernisbaan gemaakt. Oh, en ik mocht mee naar de yogales. Op de computer. Ging ik lekker op mijn mama’s rug liggen toen zij in een driehoek ging staan. Mama zei dat ze dat niet kon tillen. Haha. Ik kan al op één been staan en dan tel ik in mijn hoofd tot 10, en dan val ik om.

We hebben muzelie gemaakt, en die eten we elke ochtend in de yoghurt. Ik heb ook al scones gebakken en sushi gegeten. Mama is de beste eter (kok, red.) van de wereld.

Ik vind kroona stom. Ik wil weer spelen met mijn vriendinnen, en weer naar school, en weer naar oma. Ik hoop dat kroona snel weer weg is.

Doei.