Harde buiken zijn spiersamentrekkingen van de baarmoeder tijdens de zwangerschap. Ik heb er ook last van. Vooral ’s avonds wil het gebied ten zuiden van mijn navel nog wel eens aanvoelen als een te hard opgepompte basketbal. Het doet geen pijn, en heel veel last heb ik er ook niet van, maar soms zit het een beetje in de weg, die harde buiken. Het hoort erbij, en het is logisch: dat ding moet groeien en zich voorbereiden op de bevalling. Allemaal prima. Maar waarom zijn het in godsnaam buiken? De laatste keer dat ik telde had ik er maar één. Maar als je zwanger bent, wordt die ene buik kennelijk op mysterieuze wijze vermenigvuldigd. Met hoeveel weet ik niet precies. Hoeveel buiken heeft een zwangere vrouw gemiddeld? En zijn ze dan per definitie allemaal tegelijk hard, of kunnen er één of twee zacht blijven? Niemand schijnt het te weten; er zijn miljoenen zwangerschapssites, -boeken en -fora, maar een zinnig antwoord blijft uit.

Volgens het Genootschap Onze Taal wordt de meervoudsvorm gebruikt om het “op en afgaande karakter van de steeds terugkerende contracties van de buikspier te benadrukken.”

Hm.

Daar moeten we het maar mee doen.

Harde buiken. Fascinerend.